आभासी जग हे सारे

आपल्या अंगणात बरीच झाडे असतात पण त्यातील एक झाड आपल्या थोड जास्त आवडीच असतं. पण ते आवडीच असतं ह्याचा अर्थ असा नसतो की त्याला घरात जागा असते त्याची जागा अंगणातच असते. माणसांच ही तसच काहीस असतं. पण त्या झाडाच्या मनात नेमक काय येत असेल ? ह्याचा विचार आपण कधी करतच नाही.

आभासी जग हे सारे
खरी ही आस नसे
बागेच्या अंगणी मज
रोज हा आरसा दिसे ..

जीव ओवाळला जरी
जीव न मी होऊ शके
सावलीचे काम माझे
अंगणी न मी राहू शके

आत येण्या पाहीन मी
पंख माझे छाटले जणू
अंगणीची ही पालवी
अंगणीच व्हावी रुजू.

वाट मी बघतो आहे
ऋतू हे बदलतील पण
बहरीन मी अंगणी अन्
आत ही येतील सण.

बहर आला रात्र सरली
पण उमलली नाहीत फुले
देवारा ही मोकळा अन्
अंगणीच कोमेजली फुले

दिस, रात्र, प्रहर, ऋतू,
नुसतेच बदलत होते
अंगणीच्या त्या मला
अंगणीच हे रमणे होते.

आभासी जग हे सारे

नवीन प्रदर्शित साहित्य

मकर संक्रांत

बाप

शिवलंका सिंधुदुर्ग

संत ज्ञानेश्वर महाराज समाधी अभंग

माऊली

मी कवी.

आभासी जग हे सारे

मन