पाऊस
पाऊस रात्रीचा घरी परतेना
म्हणून आभाळ खूप गरजलं
वाट दाखवावी हेतूने
खूपदा सौदामिनीने वरजलं ॥
तो इकडे धरतीच्या कुशीत
मस्तवार खेळत होता
झरे ,ओढे , नद्यांसोबत
रानोमाळ पळत होता ॥
पावसाला फारच आवडलं
वाऱ्याशी दोस्ती करून
डोंगरावरून स्वैर उतरत
धुक्याच्या दरीत वस्ती करून ॥
तरु-वेली, वृक्षवल्ली
ओल्या चिंब निथळत होत्या
दऱ्या किनारी लाटांवर लाटा
बेभान नुसत्या उधळत होत्या ॥
भूगर्भातून एक अंकुर
हळूच वर डोकावले
पाहून देखणं सृष्टी -रूप
अंतरंगी सुखावले ॥
कोण नवजात शिशु इवला ?
पाऊस वाऱ्यास पुसे ;
काळी माती प्रसवली आता
सर्वत्र हिरवाई दिसे ॥
पाऊस परते लगोलग घरा
गोड वार्ता वरती सांगे
दिनकर देई अगणित आशिष
आपल्या सहस्त्र किरणांसंगे ॥
शुभदा अमृतकर
शुभदा उमेश अमृतकर
शेअर करा..
Subscribe
0 Comments
