ग्रीष्म

ग्रीष्म
ग्रीष्माच्या मोसमातले कडाक्याचे उन्ह,
उन्हाच्या दाहकतेने शरीर होते सुन्न:
घामांच्या धारांमध्ये दिवस सारा सरतो,
सरतेशेवटी उद्‌याचा मनामध्ये धाक भरतो.
काम करण्याच्या इच्छा साऱ्या मरतात,
बुट्‌या मारण्याची कारणे मनामध्ये भरतात.
पण,
गुलमोहर नेहमी उन्हातच बहरतो,
उन्हाच्याच दाहकतेत आंबाही मोहरतो.
पिंपळाच्या पानांची होते ग्रीष्मात गळती,
आणि फुटते त्यांना नवीन कोवळी पालवी.
हयांच्यापासून शिकावे जगायचे कसे ठाम,
उन्हामध्ये उभे राहून करावी त्यांच्या करडेपणावर मात.
निसर्गसुद्‌धा नेहमी काहितरी शिकवितो,
झाडांच्या माध्यमातून आपल्याला दर्शवितो.
जीवनातही असतात कित्येक उन्हाळे, पावसाळे,
सुख: दुःखाच्या रुपात कारणे असतात निरनिराळे.
जरी लागली गळती दुःखाच्या स्वरूपात,
नव्याने करावी जीवनाची सुरुवात.
“कविमोल” अमोल बारई

शेअर करा..

Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments