प्रेम
तो चंद्रमा नभीचा अन गीत ते पुराणे
हरपून भान आज जातील ते दीवाणे
शब्दात नाद आहे श्वासात सूर ओला
अलवार भावनांचा होई रिता न प्याला
गालावरील लज्जा टिपतात चंद्र किरण ते
स्मितहास्य खुलुन येई मिटले जरी नयन हे
पाहून प्रीत होई तो शशी जरा अधीर
मेघा म्हणे आडोसा धरीशी जरा समोर…
©sandeepbapat
शेअर करा..
Subscribe
0 Comments
