Category: कविता

हरवले शोधले कित्येकदा स्वतःला विसरलो अठवले सार्या क्षणांना… तुझा गंध दर्वळे मग आठवणींना तुझा स्पर्श भासे…

व्याकूळ उरात माझ्या हि रात्र पेटलेली. उरली राख विष्ठा, निष्ठा हि जाळलेली.. जळले कईक क्षुद्र म्लेछ…

आज पुन्हा झाले असे, मन माझे वेडे – पिसे… फेसाळलेल्या लाटांनवर, जशी चांदण्यांची मोरपिसे… स्वरगंध कानी…

केले सये किती प्रेम, तुला कळलेच नाही डोळ्यातून तुझ्या क्षार कधी वाहिलेच नाही… प्रितीचा हा पाझर,…

कळले मला सये, अता कसे जगायचे, ह्सनारे ससे पुढे ठेउन, रडणारे कासव मागे सोडायचे…! मनातले दु:ख…

आवडेल मला ही पाऊस व्हायला, पाऊस होऊन तुझ्या गालावरुन ओठांवर, आलगद ओघळुन यायला. आवडेल मला ही…

वाट बघतो आहे अता शेवटच्या शांत झोपेची, डोळे मिटून बराच काळ झाला… थंबली ती वार्याची ये…

चंद्र जरा ओला झाला, चांदण्य ही शहारल्या, आठवणींचा पाऊस सखे, आज पुन्हा अंगणी आला. अबोल ती…

शब्द मुके होतात तेव्हा, नजर तुझी बोलते. ओठांतील गुपित मग, हळूच मला सांगते. श्वासांची लगबग तुझ्या,…

पाऊस आणि प्रेयसी, दोघेही किती स्वार्थी असतात, आपल्या मनासारखे कधीच नाही, त्यांना हवे तेव्हाच बरसतात. कितीही…

आज फांदी सुन्न झाली पक्षी ही भांबावले स्तब्ध नीरव शांततेने क्षण घडीभर थांबले संपली होती व्यथा…